Yaş kaç olursa olsun...içimizdeki çocuk hep duruyor galiba....sabah kalktığımdan beri bu şarkı dilimde...bütün bir öğleden sonramı TRT çocuk şenliğini seyretmekle geçirdim....ve de hayatımın en özel 23 nisanı olan 2005 yılını hatırlamakla..Venezuella dan şenlik için gelen çocuklardan birini, iki hafta misafir etmemiz...üstelik doğumuma 2 hafta kala ....çok güzel ve özel bir 2 hafta yaşadık...şu anda dünyanın bir ucunda bir kızım var...hemde bizden Türk ailem diye sözeden...ilk bu teklif geldiğinde hamileliğimin son günlerinde ne yaparım diye çok düşünmüştüm...ama sonra kızımın ısrarlarına dayanamamıştım...iyi ki de dayanamamışım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder